Pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, jest dźwięk dzwonka mojej mamy, kiedy dzwoni, zawsze brzmi jak alarm ... lub coś znacznie bardziej groźnego ... hehe

Żarty na bok, Często mi się to zdarza ... Myślę, że jako inżynier i projektant dźwięku czasami przestajemy słyszeć, czym są i czym MOGĄ być. Słyszę zawartość częstotliwości i teksturę, a potem zaczynam myśleć, co to było. Mogę być sam na tym?

Zauważam, że kiedy słucham muzyki, tak naprawdę nie odbieram słów lub kiedy przerywam dialog, nie pamiętam niczego, co zostało powiedziane, po prostu jak to brzmiało.

Jest miejsce, w którym możesz stanąć na środku boiska w ruinach Majów Chichen Itza w Meksyku, gdzie po klasnięciu odbicia wrócą, brzmiąc jak ptasi skrzek.

przeżyć i ogólnie niesamowicie bogate dźwiękowo miejsce.

tekst alternatywny http://www.chichen-itza.co.uk/images/ballcourt.PNG

Piosenka Phainopepla, najczęściej spotykana na pustyni, brzmi DOKŁADNIE tak, jak człowiek wykonujący pojedynczy gwizd, podnoszący się w tonie, jakby wołał psa. Oni też wyglądają schludnie, jak całkowicie czarni kardynałowie. Trzy dni później byłem zażenowany, gdy dowiedziałem się, że NIE śledzi mnie nękany przez OCD włóczęga z psami.

Pomimo tego, że dorastałem w lesie, a wcześniej mieszkałem w mieście opanowanym przez małe robale, wydaje się, że wiewiórki wydają dźwięk, którego nie słyszałem, zanim przeniosłem się do obszaru, w którym obecnie mieszkam. Jest taki niesamowity jęk szczekają, co mogą wydawać, co brzmi prawie jak chrapliwy krzyk ptaka. Właściwie tak właśnie myślałem przez około rok. Rano wychodziłem na spacer z psem i słyszałem dźwięk, którego nigdy nie mogłem zidentyfikować.

W okolicy jest kilka ptaków, które wydają nieco podobne dźwięki, więc nadal zakładałem że to był jeden z nich. W końcu na jednym z tych spacerów usłyszałem ten dźwięk i udało mi się dostrzec wiewiórkę na linii telefonicznej w kierunku dźwięku. Jego pierś falowała w doskonałej synchronizacji z wezwaniem. Całkowicie mnie zszokowało.

Naprawdę nie pamiętam niczego Nie miałem przynajmniej pojęcia, co to było, ale aby pozostać wiernym tytułowi „Błędne interpretowanie dźwięków”, byłem w terenie nagrywając coś, co uważałem za coś w rodzaju dziwne nocne ptaki ćwierkają jak tam, gdzie nie ma jutra. Po chwili jeden z tych małych chłopaków zaczął mnie okrążać i zdałem sobie sprawę, że w pobliżu ptaka nie ma nic, to nietoperz Daubentona! Śliczne małe stworzonko :-) Szczerze mówiąc, nie miałam pojęcia, gdzie właściwie były nietoperze, które wcześniej wydawały dźwięki w słyszalnym spektrum (około trzy-cztery lata temu)!

Ogólnie jestem dość dobry w rozpoznawaniu większości dźwięków, ale czasami zdarza mi się to w samochodzie - coś grzechota i nie wiem co. Staram się podejmować przemyślane decyzje, opierając się na dopasowaniu częstotliwości grzechotki do jej rozmiaru, ale to często prowadzi mnie tak daleko - często spędzam 15 minut, próbując dowiedzieć się, co to jest, albo mnie to doprowadzi szalone!

Co jakiś czas zdarza się też w pracy - kiedy coś dzieje się z innego pokoju lub korytarza, co brzmi naprawdę fajnie i muszę to zbadać, aby to znaleźć.

Generalnie okazuje się, że jest to obiekt, którym manipulowano w sposób rzadki lub jakiś dziwny efekt akustyczny lub psychoakustyczny ...

Fascynujące pytanie!

Pewnego dnia, po czwartej nad ranem, miałem sjestę. Zasypiając i zasypiając, usłyszałem coś, co brzmiało, jakby ktoś grał na trąbce na górze. Kiedy się obudziłem, okazało się, że ktoś mówi. To było interesujące, ponieważ to nie był przypadek moich snów, próbując włączyć dźwięk, więc się nie budzę, tak naprawdę czułem się, jakbym słyszał trąbkę.

Jednym z najdziwniejszych doświadczeń, jakie kiedykolwiek miałem, było nagrywanie dźwięku produkcyjnego do filmu dyplomowego mojego przyjaciela z czasów wojny secesyjnej. Szukaliśmy miejsca na pole kukurydzy, które będziemy kręcić na północy Los Angeles, i nagle usłyszałem z oddali te dziwne, wysokie krzyki. Myślałem, że to hieny. Jeden z producentów postulował egzotyczne ptaki. Drugi producent przeszedł przez ulicę, aby zbadać sprawę i odkrył, że był tam hodowca gibonów. Nie trzeba dodawać, że mieliśmy sporo uderzających ujęć, w których w dramatycznym momencie armia wysoko napiętych naczelnych zaczęła dodawać swój niesamowity refren do ścieżki dźwiękowej.

Wiele lat temu na uniwersytecie postanowiłem zaskoczyć moją ówczesną dziewczynę romantyczną nocą. Po kolacji (która była prawdopodobnie pizzą) zaprowadziłem ją do mojego pokoju w akademiku z betonowymi ścianami, gdzie zapaliłem świece i zabrałem się do zrobić jej masaż. Zamiast jednej rzeczy prowadzącej do drugiej, zapadła w łagodny sen i jakimś cudem, pomimo bycia w całkowicie wyprostowanej pozycji, ja też to zrobiłem. Wtedy świece uruchomiły czujnik dymu, który znajdował się bezpośrednio nad moją głową.

Było tak głośno, że nie zarejestrowałem się jako dźwięk. Mój mózg mógł sobie poradzić tylko z tylnym mózgiem, obejmującym pewność, że COŚ BYŁO BARDZO NIEPRAWIDŁOWE, ale wiedziałem co. Nieważne, że mogłem zidentyfikować, czym był dźwięk, nie mogłem zidentyfikować, że to w ogóle dźwięk. Dopiero gdy otworzyłem usta, by powiedzieć „uhhh” (jestem po prostu genialny pod presją), mój mózg uwolnił się od przeciążenia sensorycznego i zdałem sobie sprawę z niesamowicie głośnego alarmu.

Nagrywałem w tym tygodniu i byłem blisko ścieżki rowerowej. Przejechał rower i zabrzmiało to jak ryk odrzutowca. To nie jest błędna interpretacja, ale teraz, kiedy o tym myślę, to już drugi raz, kiedy jeżdżę na rowerze, głównie opony w ruchu, brzmiało dla mnie jak coś innego niż rower.

W odniesieniu do zwierząt, które mają dziwne odgłosy lub mogą nie brzmieć tak, jak się od nich spodziewasz: nocne odgłosy jeleni i lisów mogą brzmieć dość przerażająco. Lisy mogą brzmieć jak zwierzęta w niebezpieczeństwie i wierzę, że niektóre jelenie mogą brzmieć jak płacz dzieci (chociaż mógłbym pomylić te dwa). Bardzo niepokojące jest budzenie się w środku nocy!

To trochę nie na temat, ale dotyczy roli mózgu i oczu w rozpoznawaniu dźwięku. Całkiem fajne złudzenie słuchowe.

http://www.youtube.com/watch?v=G-lN8vWm3m0&feature=youtu.be